HISTORIA BUDOWY KOŚCIOŁA p.w. MATKI BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ W JASTRZĘBIU ZDROJU

Jastrzębie Zdrój znajduje się na południowym krańcu archidiecezji katowickiej; kiedyś znane uzdrowisko, dziś przemysłowe miasto, miejsce zamieszkania stu tysięcy osób, spośród których wiele znalazło zatrudnienie w sektorze górnictwa, przez wiele lat posiadało tylko dwie świątynie. Minione ćwierć wieku przyniosło duży rozwój sieci parafialnej. W tym okresie powstało na terenie Jastrzębia 6 nowych kościołów. Najmłodszym z nich jest kościół p.w. Matki Bożej Częstochowskiej, usytuowany między blokami mieszkalnymi południowo-wschodniej części miasta.

Rok 1997 był czasem, kiedy w naszej archidiecezji odbywała się peregrynacja Jasnogórskiej Ikony. Jako wotum wdzięczności za otrzymane za przyczyną Matki Bożej łaski, postanowiono wybudować w Jastrzębiu dwa kościoły z ośrodkami charytatywnymi; jednym z nich miała być wspomniana świątynia dedykowana Matce Bożej.

W styczniu 1998 r. uzyskano zgodę władz miasta na budowę i od razu, pomimo niesprzyjającej aury, przystąpiono do realizacji projektu katowickiego architekta mgr. inż. Ryszarda Kopca, obecnego członka Archidiecezjalnej Komisji Sztuki Sakralnej. Prace, prowadzone pod nadzorem inż. Stanisława Tatarczyka, od samego początku gromadziły chętnych do pomocy parafian, gdyż budowa cieszyła się dużym zainteresowaniem z ich strony.

l czerwca 1998 r. zapisał się jako dzień, w którym dekretem ks. abp. Damiana Zimonia erygowano tymczasową parafię. Budowniczym i administratorem nowej placówki duszpasterskiej i ośrodka charytatywnego mianowano ks. Antoniego Stefańskiego. Dekret przewidywał, że nową parafię będą tworzyli mieszkańcy ul. Turystycznej 11-73, dotąd przynależący do parafii Miłosierdzia Bożego oraz mieszkający przy ulicach Szkolnej i Jasnej, należący wcześniej do parafii NMP Matki Kościoła. Budowany kościół był dla nich trzecim, wznoszonym w ostatnich latach. Kolejna zmiana przynależności do nowej wspólnoty parafialnej początkowo budziła obawy, z czasem jednak ludzie pokazali swoim zaangażowaniem duchowym, ofiarnością, chęcią pomocy, że zależy im na powstaniu nowej świątyni.

By pomóc nowopowstającym jastrzębskim parafiom, zorganizowano w całej diecezji zbiórkę materialną, z której środki przekazano na dzieło budowy kościołów pw. św. Brata Alberta i Matki Bożej Częstochowskiej.

13 czerwca 1998 r. zorganizowano pierwszy festyn parafialny, który zgromadził wielu wiernych. Temu spotkaniu integracyjnemu przy śpiewie i radości towarzyszyło przedstawienie planów i zamierzeń, związanych z budową i organizacją życia nowopowstałej wspólnoty. 21 czerwca parafianie po raz pierwszy uczestniczyli w Apelu Jasnogórskim przy obrazie Czarnej Madonny, umieszczonym obok krzyża, górującego nad placem budowy. Od tej pory w każdą niedzielę, niezależnie od pory roku i panującej aury, przy krzyżu gromadzili się czciciele Maryi (nie tylko z nowopowstałej parafii), by swoim „jestem, pamiętam, czuwam” potwierdzić wiarę i oddanie Bogu i Jego Matce. W ciągu tygodnia Msza święta sprawowana była w budynku ośrodka, w którym jedno z pomieszczeń zaadaptowano na tymczasową kaplicę.

2 sierpnia 1998 r., pośród jeszcze nie dokończonych murów kościoła, pod błękitem nieba odprawiono pierwszą Eucharystię. Odtąd w każdą niedzielę o 7.00 i 11.00, a także w sobotę, sprawowano Mszę świętą. W niespełna miesiąc później, w uroczystość odpustową ku czci Matki Bożej Częstochowskiej, liturgii przewodniczył metropolita górnośląski ks. abp Damian Zimoń. Trzeba podkreślić, że Ksiądz Arcybiskup często gościł na placu budowy, wykazywał żywe zainteresowanie postępem prac, a modlitwą i darem materialnym wspomagał to dzieło. Spotykając się z wiernymi na festynie parafialnym z racji uroczystości, swym słowem mobilizował ich do wydatnej pracy na rzecz powstającego kościoła i ośrodka.

Przy tak wielkim i wszechstronnym zaangażowaniu nie było zaskoczeniem, że prace, zarówno przy budowie kościoła, jak i domu samotnej matki oraz probostwa, przebiegały bardzo szybko. Już w Boże Narodzenie 1998 r. zabrzmiały w zadaszonym już ośrodku charytatywnym pierwsze kolędy. Pierwsze rekolekcje wielkopostne wygłosił ks. Tomasz Wuwer, a procesji rezurekcyjnej towarzyszyło bicie dzwonu „Damian”, ofiarowanego parafii przez ks. abp. Damiana Zimonia. Wiosną 1999 r. zwieńczenie dachu kościoła zostało pokryte miedzianą kopułą i od tej pory pogoda nie miała już większego znaczenia dla gromadzących się we wnętrzu świątyni.

We wrześniu 1999 r. posługę duszpasterską w parafii rozpoczyna ks. Grzegorz Lech. Pierwszy wikariusz zjednuje sympatię ludzi młodych, co przynosi wzrost liczebny członków Ruchu Światło-Życie, Dzieci Maryi, służby liturgicznej ołtarza. Cyklicznie gromadzą się osoby zafascynowane wspólnotą Taizé, a przy parafii powstaje ośrodek przygotowań do spotkań młodych na przełomie każdego roku.

Wspominając o budowaniu duchowego wymiaru parafii należy nadmienić, że od samego początku powstają grupy apostolatu świeckich – Legion Maryi (żeńskie i męskie prezydium). Ich członkowie w sposób aktywny uczestniczą w życiu parafii, między innymi w przygotowaniu do sakramentów chrztu i bierzmowania, otaczają troską rodziny zaniedbane religijnie. Od siedmiu lat w parafii działa także Zespół Charytatywny, który niesie pomoc najbardziej potrzebującym, organizuje akcje wspierania ubogich, festyn parafialny, spotkania z osobami samotnymi. Wszystkie spotkania grup działających przy parafii odbywały się w pomieszczeniach ośrodka charytatywnego, tam bowiem prace były najbardziej zaawansowane.

Łączność między powstającymi „bliźniaczymi” kościołami Jastrzębia – św. Brata Alberta i Matki Bożej Częstochowskiej – wyraziła się w drodze krzyżowej ulicami miasta w Wielkim Poście 2001 r. Procesja wyruszyła z pierwszego kościoła, zmierzając do naszej świątyni. Mieszkańcy całego miasta modlitwą i ofiarą wspierali nowe placówki duszpasterskie powstające na ich terenie.

Systematycznie prowadzone były prace w poszczególnych budynkach. Pod koniec lata 2001 r. duszpasterze wprowadzili się do budynku probostwa (dotąd mieszkali przy parafii Miłosierdzia Bożego). Podczas wizytacji duszpasterskiej w listopadzie 2001 r. Ksiądz Arcybiskup poświęcił i wmurował w ścianę kościoła kamień węgielny.

Można zauważyć, że coraz więcej osób uczestniczy w Mszy świętej, liczebnie wzrastają grupy formacyjne. Parafianie, widząc jak pięknieje kościół, wychodzą z inicjatywą organizacji przedsięwzięć religijnych i kulturalnych: mieszkańcy jednego z bloków zakupili figurę św. Antoniego, którą wprowadzono uroczyście i poświęcono 13 czerwca 2002 r., górnicy ufundowali figurę swej patronki św. Barbary, która znajduje się obecnie w jednym z bocznych ołtarzy. Tradycją staje się także parafialna pielgrzymka na Jasną Górę. We wrześniu rokrocznie kilka autokarów z pątnikami udaje się do Częstochowy, którzy tam, u stóp swojej Patronki, dziękują za otrzymane łaski, za wszystko co udało się zrealizować oraz wypraszają siły i wsparcie na czas dalszych prac.

Wielką zasługę w tymczasowym wyposażeniu kościoła miały parafie dekanatu jastrzębskiego i archidiecezji, ofiarując organy, ławki, konfesjonały, ołtarz i inne niezbędne sprzęty.

W miarę upływu czasu w kościele trwają prace przy instalacjach elektrycznych, zamontowano ogrzewanie podłogowe i posadzkę, ściany zostają otynkowane, obiekt zostaje zamknięty, tymczasowa stolarka okienna i drzwiowa zostaje wymieniona na trwałą. Dalsze przedsięwzięcia to już wyposażanie wnętrza kościoła. Szczególnie intensywne prace prowadzone są w 2004 i 2005 r. Trwają prace wykończeniowe, kafelkowanie posadzki, prezbiterium zostaje wyłożone marmurem, zamontowano ołtarz, ambonę, chrzcielnicę, stałe tabernakulum. Wnętrze świątyni zostaje profesjonalnie oświetlone i nagłośnione. Na zewnątrz prowadzone są pracy brukarskie, zagospodarowano tereny zielone. W miesiącach letnich prowadzono prace tynkarskie na zewnątrz kościoła i pozostałych budynków. W lipcu grupa parafian udała się do Częstochowy, by tam uczestniczyć w poświęceniu obrazu Matki Bożej, który uroczyście wprowadzono 26 sierpnia br. i zawieszono w prezbiterium kościoła, ponad tabernakulum.

18 października, w święto św. Łukasza, autora „Maryjnej Ewangelii”, któremu przypisuje się namalowanie Ikony Jasnogórskiej, kronikarza dziejów apostolskich, nastąpiło poświęcenie naszego kościoła. Ks. arcybiskup Damian Zimoń, przy licznie zgromadzonych wiernych, kapłanach dekanatu i parafii patronackich, dokonał uroczystego poświęcenia świątyni na chwałę Bogu i pożytek ludzi. Metropolita górnośląski zachęcał wiernych, aby kościół ten był prawdziwie domem modlitwy, gdzie czciciele Boga i Matki Najświętszej będą oddawać cześć Najwyższemu w Duchu i prawdzie. W tym dniu została także erygowana stała parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Jastrzębiu Zdroju.

Ks. Prob. Antoni Stefański